Özet
FÂRÂBÎ İLE İHVÂN-I SAFÂ’NIN SİYASET VE TOPLUM TEORİLERİNİN BULUŞMA NOKTALARI
İslam düşüncesinin 10. yüzyılı medeniyet tarihçileri açısından altın çağ olarak nitelendirilir.
Bu çağda yetişen İslam düşünürleri hemen her alanda büyük düşünce ve bilim
adamlarının İslam dünyasında boy gösterdiği dönemdir. Bu dönemde en önemli filozofu
olan Fârâbî İslam dünyasına genel olarak felsefeyi özel olarak siyaset felsefesini öğreten
kişidir. Bu dönemde yetişen Fârâbî ile İhvân-ı Safâ insanın doğası ve varlık gayesine
uygun en önemli yönetim şeklini araştırarak; insanı gerçek mutluluğa ulaştırmanın izlerini
sürmüşlerdir. Onlar, toplumu oluşturan ve bir arada tutan kurum olarak siyaseti
görmekte, siyasetin de temeline ahlakı yerleştirmektedirler. Bu makalede dönemin önemli
konularından biri olan ve Fârâbî’nin büyük ivme kazandırdığı ahlak-toplum-siyaset
ilişkisi ile İhvân-ı Safâ da ortak noktalar ele alınacak ve dönemin anlayış ve orijinalliği
ortaya konmaya çalışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
Fârâbî, İhvân-ı Safâ, Ahlak, Siyaset, Felsefe, Erdem
